To już czwarty raz, kiedy w Kościele “obchodzi” się Światowy Dzień Ubogiego. W przedostatnią niedzielę roku kościelnego: za chwilę uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, a tydzień przed nią papież Franciszek - jakby w kontraście - każe nam skierować wzrok na ubogiego. W rzeczywistości nie ma żadnej opozycji między majestatem Chrystusa, bo ten sam Król pokazując na ubogiego, głodnego, nagiego, chorego czy więźnia mówi - tu jestem!!!... Najbliższa niedziela w zasadzie wprowadza nas w tajemnicę królowania Boga, królowania “nie z tego świata” (J 18,36), króla, które przychodzi na osiołku, który panuje z krzyża, który jak sługa umywa nogi swoim uczniom i mówi - tak będzie między wami!!!  

   Widzimy, jak nam jeszcze daleko do takiego modelu Kościoła, jak bardzo obrośliśmy światowością i jej kryteriami wielkości, siły, skuteczności działania... Franciszek jest świadom długiej drogi, jaką mamy do przejścia, mówi o priorytecie czasu nad przestrzenią (EG 223). W miejsce szaleńczej pokusy, “by rozwiązać wszystko natychmiast, by podjąć próbę zagarnięcia wszystkich przestrzeni władzy i by się samemu potwierdzić” (EG 223) Franciszek woli rozpoczynać procesy: “Czas porządkuje przestrzenie, oświeca je i przemienia w ogniwa łańcucha stale powiększającego się... Chodzi o zaangażowanie społeczne nowych ludzi i grup społecznych, które rozwiną te działania, by przyniosły owoc w postaci ważnych wydarzeń historycznych. Bez niepokoju, lecz z jasnymi i mocnymi przekonaniami.” 

   Można bez wahania powiedzieć, że takim uruchomionym procesem, którego powoli zaczynamy także dostrzegać owoce jest właśnie to, co możemy ogólnie nazwać Kościołem Ubogich. Jego owoce widać w rosnącej wrażliwości wiernych, szczególnie młodych, na kwestie ubóstwa, wykluczenia; gdy temat towarzyszenia ubogim przestaje być ostatnim na liście zaangażowania duszpasterskiego kapłanów czy parafii, gdy kolejne zgromadzenie zakonne nie tylko we Włoszech przekazuje swój dom czy klasztor dla uchodźców czy osób bezdomnych... gdy pewien biskup w Polsce marzy o tym, aby w jego domu zamieszkali także bezdomni – marzenia także zawierają w sobie dynamikę procesu😉  

   Światowy Dzień Ubogiego w Kościele, a także słowa, które kieruje Franciszek do nas z tej okazji wpisują się w tę papieską wizję odnowy, gdzie troska o najsłabszego staje się czytelnym wyrazem wierności Temu, którego wyznajemy Panem i Zbawicielem. Te słowa to kolejne ogniwo w tym łańcuchu przemian, do którego jesteśmy dzisiaj zaproszeni.  

pełny tekst orędzia na rok 2020

zdjęcie - źródło Vatican News