To pytanie przebiło się dzisiaj przez wszystkie wspomnienia o niej - gdzie jesteś? Z pozoru proste: opowiedziałbym jej o Milwaukee, gdzie mieszkam, o Detroit, o mojej samotnej wyprawie do Atlanty, o tym gdzie będę nocował po drodze, ale nagle to właśnie pytanie odkryło swoje drugie dno: gdzie ty jesteś? Milknę, zbieram myśli i… nie wiem, tak naprawdę to nie wiem gdzie jestem… choć potrafię całkiem precyzyjnie zlokalizować się przestrzennie i czasowo… choć ten kraj niespodziewanie szybko i łatwo stał się moim domem - nie wiem gdzie jestem: nie rozumiem dlaczego, w jakim celu, co dalej… brak mi narzędzi, którymi mógłbym opisać moje egzystencjalne koordynaty chwili obecnej.

    Nawigacja GPS w telefonie to fantastyczne narzędzie - wpisujesz cel podróży i załatwione. Potem tylko słyszysz: za 300 stóp (tłumaczę sobie - za chwilę) skręć w prawo, jedź 12 mil tą drogą… nigdy nie widzisz całej trasy - nawigacja dzieli ją na odcinki, krótsze lub dłuższe (najdłuższy dotychczas to 126 mil na południe), gdy go przejedziesz pokaże ci następny, i następny… aż w końcu usłyszysz: jesteś na miejscu. 

    Zamiast szukać nieudolnej odpowiedzi na pytanie gdzie jestem - odpowiem, że mam teraz do przejechania 3 mile drogą I-55, a co dalej - potem się okaże. Najważniejsze jest dobrze wybrać miejsce docelowe, może lepiej - wierzę, że finał tej wędrówki jest dobrze wybrany: “…dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych” (Flp 3,11 - uwielbiam to pawłowe “jakoś”), cała reszta jest tylko… drogą, drogą poszatkowaną na większe czy mniejsze odcinki czasowo-przestrzenne. Nieważne, że nie wiem gdzie jestem; nieważne, że się nawet pogubię - podzielam optymizm ks. Twardowskiego, który pisze: można nawet zabłądzić lecz po drugiej stronie nasze drogi pocięte schodzą się z powrotem (Bliscy i oddaleni). Choć nie potrafiłbym powiedzieć Mamie gdzie jestem, to wiem, co mam zrobić dzisiaj, co jutro… i przez najbliższe 3 tygodnie: jak ten Samarytanin z dzisiejszej Ewangelii - tu i teraz jest bliźni w potrzebie: wzrusz się, podejdź, opatrz, powierz opiece… co dalej, okaże się potem…