Przejdź do głównej treści
Listy do Trynidadu
  • Główna
  • słowo
    • Blog
    • poezja
    • przeczytane
  • obraz
    • powołanie św. Mateusza
  • terytoria
  • List do Rzymian
  • Światowy Dzień Ubogiego 2020
  • archiwum
    • Nowenna św. Franciszek
      • wprowadzenie
    • 106 dzień

Dzień IX - nawrócenie ekologiczne

3 paź, 2019

3 października 2019, dziewiąty dzień nowenny przed uroczystością św. Franciszka

nawrócenie ekologiczne


Prezentacja tematu (Instrum. 99-100. 102-103) 

Fundamentalnym wymiarem przyczyny grzechu istoty ludzkiej jest oddzielenie się od natury i nieuznawanie za bycie jej częścią, eksploatowanie jej bez ograniczeń, a tym samym zerwanie pierwotnego przymierza między stworzeniem a Bogiem (por. Rdz 3,5). „Harmonia między Stwórcą, ludzkością a całym stworzeniem została zniszczona, ponieważ człowiek usiłował zająć miejsce Boga, odmawiając uznania siebie za ograniczone stworzenie” (LS 66). Po grzechu pierworodnym i potopie Bóg ponownie ustanawia ponowne przymierze człowieka ze stworzeniem (por. Rdz 9,9-17), wzywając go, aby je chronił.
 
Pojednanie ze stworzeniem, do którego zaprasza nas Papież Franciszek (por. LS 218), zakłada przede wszystkim przezwyciężenie bierności, podobnej do postawy króla Dawida, odrzucającego przyjęcie misji (por. 2 Sam 11,1). Proces grzechu króla Dawida rozpoczyna się od zaniedbania (zostaje w swoim pałacu, kiedy wojsko znajduje się na polu bitwy), konkretyzuje się w popełnieniu czynów nagannych w oczach Boga (cudzołóstwo, kłamstwo i morderstwo), w które następnie angażuje inne osoby, tworząc sieć współudziału (2 Sam 11,3-25). Kościół również może ulec takiej pokusie pozostania zamkniętym w sobie, odrzucając misję głoszenia Ewangelii i uobecniania Królestwa Bożego. Odpowiedzią jest Kościół „wyruszający w drogę” . Kościół, który konfrontuje się z grzechem tego świata, grzechem, który nie jest mu obcy (por. EG 20-24). Jak mawiał św. Jan Paweł II,  jest to grzech nie tylko osobisty, ale także społeczny i strukturalny (por. RP 16; SRS 36; SD 243; DA 92) i, jak ostrzega papież Franciszek, „wszystko jest ze sobą powiązane” (LS 138). Kiedy „człowiek ogłasza siebie jako niezależnego od rzeczywistości i staje się władcą absolutnym, kruszy się sama podstawa jego istnienia” (LS 117). Chrystus odkupia całe stworzenie poddane przez człowieka grzechowi (por. Rz 8,19-22).
 
Proces nawrócenia, do którego powołany jest Kościół, wymaga oduczania się, uczenia się i ponownego uczenia się. Droga ta wymaga spojrzenia krytycznego i samokrytycznego, pozwalającego określić to, czego musimy się oduczyć, tego co szkodzi wspólnemu domowi i jego mieszkańcom. Musimy przebyć wewnętrzną drogę do przyznania się do tej grzesznej mentalności, która uniemożliwia nam pojednanie się z nami samymi, drugim człowiekiem i całą przyrodą; jak powiedział papież Benedykt XVI, „Ponieważ tak rozległe stały się pustynie wewnętrzne, na świecie mnożą się zewnętrzne pustynie” (Homilia Mszy inaugurującej pontyfikat, 24 kwietnia 2005). W pojmowaniu tego procesu zaskakuje nas mądrość rdzennych mieszkańców. Ich życie codzienne jest świadectwem kontemplacji przyrody, troski o nią i niezwykłej bliskości z nią. To oni pokazują nam co znaczy być częścią środowiska, jak nim zarządzać teraz i w przyszłości. Dlatego musimy od nowa nauczyć się budować nasze relacje obejmujące wszystkie wymiary naszego życia oraz podjąć osobistą i wspólnotową ascezę, która pozwoli nam „wzrastać w radosnej wstrzemięźliwości” (LS 225).
 
W Piśmie Świętym nawrócenie jest przedstawiane jako przejście od grzechu do przyjaźni z Bogiem w Jezusie Chrystusie. Dlatego staje się częścią procesu dojrzewania wiary (por. Mk 1,15). Nasze spojrzenie na rzeczywistość amazońską z perspektywy wiary sprawiło, że mocniej doceniamy dzieła Boże w stworzeniu i jego narodzie ludzkim, ale także obecność zła na różnorodnych poziomach: kolonializmu (zniewolenia), mentalności ekonomiczno-merkantylistycznej, konsumpcjonizmu, utylitaryzmu, indywidualizmu, technokracji czy kultury odrzucenia.
 
Modlitwa franciszkańska

Panie, uczyń mnie narzędziem Twojego pokoju 
Abym siał miłość tam, gdzie panuje nienawiść
Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda
Jedność tam, gdzie panuje rozłam
Prawdę tam, gdzie panuje błąd
Wiarę tam, gdzie panuje zwątpienie 
Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz
Światło tam, gdzie panuje mrok
Radość tam, gdzie panuje smutek

Spraw Panie, abym mógł
Nie tyle szukać pociechy Co pociechę dawać
Nie tyle szukać zrozumienia Co rozumieć
Nie tyle szukać miłości Co kochać 

Albowiem dając - otrzymujemy
Wybaczając – zyskujemy przebaczenie
A umierając – rodzimy się do wiecznego życia.
Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego.  Amen

Czytanie Ewangelii z dnia (Łk 10, 1-12)

albo: 

Słowa Ewangelii wg św. Łukasza (Łk 19, 1-10)

Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A pewien człowiek, imieniem Zacheusz, który był zwierzchnikiem celników i był bardzo bogaty, chciał koniecznie zobaczyć Jezusa, któż to jest, ale sam nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę». Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogoś w czymś skrzywdziłem, zwracam poczwórnie». Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł odszukać i zbawić to, co zginęło». Oto Słowo Pańskie


Z Pism św. Franciszka z Asyżu (Reguła Niezatwierdzona 23,1-3)

Wszechmogący, najświętszy i najwyższy Boże, Ojcze święty (J 17, 21), i sprawiedliwy, Panie, królu nieba i ziemi (por. Mt 11, 25), dzięki Ci składamy z powodu Ciebie samego, że Twoją świętą wolą i przez jedynego Syna Twego stworzyłeś z Duchem Świętym wszystkie byty duchowe i cielesne, a nas uczyniłeś na obraz i podobieństwo (por. Rdz 1, 26) Twoje i umieściłeś w raju (por. Rdz 2, 15). My zaś upadliśmy z własnej winy. I dzięki Ci składamy, że jak stworzyłeś nas przez Syna Twego, tak przez świętą miłość Twoją, którą nas umiłowałeś (por. J 17, 26), sprawiłeś, że On, prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek, narodził się z chwalebnej zawsze Dziewicy, błogosławionej, świętej Maryi i przez Jego krzyż i krew, i śmierć zechciałeś nas wykupić z niewoli. 


Rozważanie

Zacheusz staje się swoistym znakiem dla nowoczesnego społeczeństwa, próbując przeciwstawić ludzką małość sztucznym strukturom. Jesteśmy społeczeństwem pozorów, operacji plastycznych i dbania o wizerunek. Pan Jezus, zapraszając Zacheusza do tego, by zszedł z drzewa pozwala mu zobaczyć własną małość i rozpocząć proces przemiany począwszy od uczciwości życia. Mówiąc o przemianie ekologicznej jest oczywiste, że musimy przestawić się na życie prostsze i oszczędne. Należy wyzbyć się przejawów wyższości, kontroli i pazerności. Jakże ważne jest zwracać poczwórnie to, co przywłaszczyliśmy sobie, nie mając do tego prawa. Przemiana ekologiczna przechodzi przez pochylenie się znad postawy egoizmu, by spotkać się oko w oko ze spojrzeniem bliźniego, a w szczególności z siostrą matką ziemią. 

Święty Franciszek uczy nas, by patrzeć na stworzenie jak na siostrę. Tylko mając to przekonanie możemy zapoczątkować naszą przemianę ekologiczną. Nie docenimy w należyty sposób istoty żywej, jeśli będziemy myśleć, że jest ona rzeczą bez jakiegokolwiek znaczenia, z której możemy czerpać, by później się jej pozbyć. Taka przemiana jest postawą, która ma ścisły związek z wiarą w Chrystusa, jako że chodzi tutaj o codzienne ćwiczenie formowania się wraz z Nim. Prawdziwa przemiana rodzi się z wiary i z miłości, a nie ze strachu. Bez wiary dojdziemy tylko do prób zyskania kontroli, zapewne wynikających ze strachu przed nieszczęściem czy samozniszczeniem. Pamiętajmy o starym powiedzeniu: “Bóg przebacza zawsze, człowiek czasami, natura zaś nigdy”. Wszystko, co zrobimy przeciwko niej, obrócimy się przeciwko nam, w tej lub innej formie. Przemiana musi nas zaprowadzić do pojednaniem ze stworzeniem, z Amazonią oraz z jej mieszkańcami. 

Sugestie do refleksji: 

  • Z jakich powodów musimy przeprosić stworzenie?
  • Jakie środki musimy przedsięwziąć, by poprawić naszą relację z naturą?
  • Zdobyć się na jakiś gest lub znak pojednania ze stworzeniem. 


Prośby

  • Za Kościół, aby budował integralny pokój, w którym można odnaleźć obecność Boga w naturze. Ciebie prosimy...
  • Za ojca świętego, kapłanów i wszystkie osoby konsekrowane, aby zawsze były wrażliwe na głos Amazonii i umiały zawsze w nim rozpoznać ziarno Słowa Bożego. Ciebie prosimy...
  • Za naszych rządzących, aby nosili w swoim sercu prawa i potrzeby natury oraz ludów w dobrowolnym oddaleniu i w ten sposób stali się częścią procesu szczerego nawrócenia ekologicznego. Ciebie prosimy...
  • Za nas wszystkich tutaj zgromadzonych, abyśmy zrozumieli, że inkulturacja nas nie dzieli, lecz jednoczy. Ciebie prosimy...

Ojcze nasz... 


Modlitwa końcowa za Synod Panamazoński

Boże Ojcze, Synu i Duchu Święty,
oświeć swoją łaską Kościół, który jest w Amazonii.
Pomóż nam przygotować z radością, wiarą i nadzieją
Synod Panamazoński:
„Amazonia: nowe ścieżki dla Kościoła
i dla integralnej ekologii ”.
Otwórz nasze oczy, nasz umysł i serce
Po to by przyjąć to co Duch Św.
mówi do Kościoła w Amazonii.

Wzbudź uczennice i uczniów-misjonarzy,
którzy poprzez słowo i świadectwo życia
będą głosić Ewangelię narodom Amazonii,
będą bronić ziemi, roślinności i rzek regionu,
przed zniszczeniem, zanieczyszczeniem i śmiercią.

Niechaj Nasza Pani z Nazaretu, Królowa Amazonii,
wstawia się za nami,
by nigdy nie brakowało nam odwagi i zaangażowania
iść ramię w ramię z Jej Synem Jezusem. Amen!

Ω

Dzień VIII - Zdrowie i edukacja

2 paź, 2019

2 października 2019, ósmy dzień nowenny przed uroczystością św. Franciszka

Zdrowie i Edukacja




Prezentacja tematu (Instrumentum Laboris. 84. 93-94)

W regionie Amazonii spotykamy niezwykłą na skalę światową różnorodność flory i fauny, a miejscowa ludność odnajduje tutaj sens życia, nieskażony materializmem ekonomicznym. W swojej długiej i owocnej historii, teren ten był znakiem witalności i zdrowia, chociaż i nie brakowało tu chorób. Jednak wraz z migracją ludności, postępującym niekontrolowanym zanieczyszczeniem przemysłowym, zmianami klimatycznymi oraz w obliczu całkowitej obojętności państwowej służby zdrowia pojawiły się nowe choroby i powróciły te wcześniej przezwyciężone. Model rozwoju, który ogranicza się jedynie do ekonomicznej eksploatacji zasobów leśnych i surowców kopalnych Amazonii, wpływa na zdrowie zamieszkałych zwierząt i  społeczności ludzkich, ale i całej planety! Te wyrządzane krzywdy  nie tylko wpływają na zdrowie fizyczne, ale także na kulturę i duchowość narodów czyli „całościowe zdrowie”. Mieszkańcy Amazonii mają prawo do zdrowia i „żyć zdrowo”, co zakłada harmonię „z tym, co oferuje nam Matka Ziemia”.
 
Podstawą edukacji jest doświadczenie wartości, ich wymiana i przyswajanie. Każda kultura jest jednocześnie bogata i uboga. Kultura w swojej historii, zawsze miała wymiar pedagogiczny: nauczania i doskonalenia. „Jeśli pewne dziedziny nauki i kategorie myślenia są przyjęte w głoszeniu orędzia, te same kategorie stają się narzędziami ewangelizacji; to woda przemieniona w wino. To jest to, co raz przyjęte, nie tylko zostaje odkupione, ale staje się narzędziem Ducha, by oświecić i odnowić świat”(EG 132). Jest to miejsce, w który spotkają się „zdolność serca, która umożliwia bliskość” (EG 171) i wielorakie nauki.
 
Ten typ wychowania, które rozwija się poprzez spotkanie, różni się od edukacji, która ma na celu narzucanie światopoglądu innym (zwłaszcza ubogim i wrażliwym), który właśnie tylko osłabia i rodzi ubóstwo. Edukacja w Amazonii nie oznacza narzucania narodom amazońskim obcych wzorców kulturowych, filozofii, teologii, liturgii i zwyczajów. Dzisiaj „Niektórzy po prostu zadowalają się, obarczając winą ubogich i biedne kraje za ich własne trudne problemy, stosując nieodpowiednie uogólnienia, i zamierzają znaleźć rozwiązanie w «edukacji», która by ich uspokoiła i zamieniła w oswojone i niegroźne istoty” (EG 60). „W rezultacie potrzebna jest edukacja ucząca krytycznego myślenia i ofiarująca drogę dojrzewania w wartościach” (EG 64), nauczanie otwarte na międzykulturowość.
 

Modlitwa franciszkańska

Panie, uczyń mnie narzędziem Twojego pokoju 
Abym siał miłość tam, gdzie panuje nienawiść
Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda
Jedność tam, gdzie panuje rozłam
Prawdę tam, gdzie panuje błąd
Wiarę tam, gdzie panuje zwątpienie 
Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz
Światło tam, gdzie panuje mrok
Radość tam, gdzie panuje smutek

Spraw Panie, abym mógł
Nie tyle szukać pociechy Co pociechę dawać
Nie tyle szukać zrozumienia Co rozumieć
Nie tyle szukać miłości Co kochać 

Albowiem dając - otrzymujemy
Wybaczając – zyskujemy przebaczenie
A umierając – rodzimy się do wiecznego życia.
Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego.  Amen


Czytanie Ewangelii z dnia (Łk 9, 57-62)

albo: 

Słowa Ewangelii wg św. Mateusza (Mt 4, 23-24)
I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których nękały rozmaite choroby i dolegliwości: opętanych, epileptyków i paralityków. A On ich uzdrawiał. Oto Słowo Pańskie

Z Pism św. Franciszka z Asyżu (Pozdrowienie Cnót)
Bądź pozdrowiona, Królowo Mądrości, Pan niech cię strzeże z twą siostrą, świętą, czystą Prostotą. Pani święte Ubóstwo, Pan niech cię strzeże z twą siostrą, świętą Pokorą. Pani święta Miłości, Pan niech cię strzeże z twą siostrą, świętym Posłuszeństwem. Wszystkie najświętsze cnoty, niech was strzeże Pan, od którego się wywodzicie i pochodzicie. Nie ma w ogóle na całym świecie żadnego człowieka, który mógłby jedną z was posiadać, jeśli wcześniej nie umarłby. Kto jedną posiada, a innym nie uchybia, posiada wszystkie. I kto jednej uchybia, żadnej nie posiada i wszystkim uchybia (por. Jk 2, 10). I każda zawstydza wady i grzechy. Święta Mądrość zawstydza szatana i całą jego przewrotność. Czysta i święta Prostota zawstydza całą mądrość tego świata (por. 1Kor 2, 6) i mądrość ciała. Święte Ubóstwo zawstydza pychę i skąpstwo, i troski tego świata. Święta Pokora zawstydza pychę i wszystkich ludzi, którzy są ze świata, podobnie i wszystko co jest ze świata. Święta Miłość zawstydza wszystkie pokusy diabelskie i cielesne, i wszelką bojaźń cielesną. Święte Posłuszeństwo zawstydza wszelkie ludzkie i cielesne pożądania i utrzymuje ciało w umartwieniu, aby było posłuszne duchowi i aby słuchało swego brata, i czyni człowieka poddanym i uległym wszystkim ludziom, i nie tylko samym ludziom, lecz także dzikim i okrutnym zwierzętom, aby mogły z nim czynić, co zechcą, na ile im Pan z wysoka pozwoli.



Rozważanie
Ewangelista Mateusz ukazuje nam, że Jezus odwiedza wspólnoty nauczając i uzdrawiając. Dwie czynności, które mają wiele wspólnego z tematem, którym się dziś zajmujemy. W zasadzie Pan Jezus objawia się jako bliski ludowi, aby ukazywać mu Boga - dawcę życia w obfitości. Nauka Jezusa wprowadza nas na drogę nawrócenia, prowadzącą do spotkania z braćmi i z Bogiem. To nowość w stosunku do wyniszczających nauk faryzeuszów, które - także dziś - próbują stawiać granice Ewangelii. Jezus nas uczy, że życie ludzkie - i życie stworzenia - jest ponad wszystkim i jest świętsze niż wszystko inne (por. Mk 2, 25,28). Jego uzdrawiająca łaska okazuje się pośród ludu, pozwalając się dotykać i patrząc na wszystkich z dobrocią. 
Kościół jest blisko cierpiących, aby łagodzić ból i pocieszać w strapieniu. Kościół jest też pośród ludu, aby uczyć się mądrości od ubogich i by odkrywać nowe ścieżki. Na tym synodzie zaprasza nas, aby rozpoznać wartość tradycji ludów amazońskich, które poprzez zwyczaje przodków wychowywały swoich członków do życia w harmonii ze stworzeniem. Szacunek wobec ich zwyczajów i praktyk to zadanie dla Kościoła, właśnie dlatego, że nie jest właściwym dominacja jednej kultury nad drugą, a tym bardziej jej wypieranie.
Święty Franciszek w Pochwale Cnót proponuje nam nawrócenie ku mądrości. Ono nie mierzy się poprzez ilość zdobytej wiedzy, ale przez umiejętność dobrego życia. W tym aspekcie ludy pierwotne mogą nas wiele nauczyć, gdyż dzięki swojej cierpliwości i pokorze umieją żyć w harmonii z naturą. Ćwiczenie, które nam proponuje św. Franciszek, pomaga nam zamienić nasze poczucie wyższości na pokorę, a wrażenie bycia wszechmogącym na świadomość, że my także jesteśmy stworzeniem, dziećmi tego samego Ojca. 
  
Pytania do refleksji:
  • Co sądzisz o edukacji i służbie zdrowia w naszym kraju?
  • Jaka jest pierwsza szkoła całej ludzkości?
  • Jak możemy chronić i wspierać tradycje naszych przodków?

Prośby 
  • Za nasz Kościół Święty, który został powołany przez Pana Jezusa jako robotnicy na Jego żniwach, abyśmy wszyscy stali się zwiastunami Królestwa i siewcami nadziei, radości i pokoju. Ciebie prosimy…
  • Za rządzących i przywódców politycznych, aby Pan zainspirował ich serca pragnieniem budowania bardziej sprawiedliwego społeczeństwa, zdolnego wczuć się w potrzeby bliźnich i otwartego na dobro wspólne. Ciebie prosimy…
  • Za rodziny, aby dobry Bóg pobudzał wychowanie w ognisku domowym, aby dzieci i młodzież były wychowywane w wartościach moralnych i w trosce o środowisko. Ciebie prosimy…
  • Prośmy Pana za różne instytucje służby publicznej (szczególnie polecamy ochronę zdrowia i edukację), aby poruszane łaską Bożą otaczały serdeczną troską wszystkich, którzy się do nich zwracają. Ciebie prosimy...
 
Ojcze nasz... 

Modlitwa końcowa za Synod Panamazoński

Boże Ojcze, Synu i Duchu Święty,
oświeć swoją łaską Kościół, który jest w Amazonii.
Pomóż nam przygotować z radością, wiarą i nadzieją
Synod Panamazoński:
„Amazonia: nowe ścieżki dla Kościoła
i dla integralnej ekologii ”.
Otwórz nasze oczy, nasz umysł i serce
Po to by przyjąć to co Duch Św.
mówi do Kościoła w Amazonii.

Wzbudź uczennice i uczniów-misjonarzy,
którzy poprzez słowo i świadectwo życia
będą głosić Ewangelię narodom Amazonii,
będą bronić ziemi, roślinności i rzek regionu,
przed zniszczeniem, zanieczyszczeniem i śmiercią.

Niechaj Nasza Pani z Nazaretu, Królowa Amazonii,
wstawia się za nami,
by nigdy nie brakowało nam odwagi i zaangażowania
iść ramię w ramię z Jej Synem Jezusem. Amen!

Dzień VII - sieć korupcji

1 paź, 2019

1 października 2019, siódmy dzień nowenny przed uroczystością św. Franciszka

Sieć korupcji

Imagen relacionada


Prezentacja tematu (Instrumentum Laboris, 80-81)

Korupcja w Amazonii poważnie wpływa na życie jej mieszkańców i terytoriów. Istnieją co najmniej dwa rodzaje korupcji: ta, która istnieje poza prawem i ta która chroni się za ustawodawstwem, zdradzając dobro wspólne.
 
W ostatnich dziesięcioleciach wielkie koncerny przyspieszyły inwestycje mające na celu eksploatację bogactw Amazonii. Wiele firm dąży do zysku za wszelką cenę, niezależnie od powodowanych szkód społeczno-środowiskowych. Rządy, które zezwalają na takie praktyki, czerpią z tego dochód, przeznaczając go na swoje projekty społeczno-polityczne i nie zawsze wypełniając swój obowiązek ochrony środowiska i praw swoich obywateli. W ten sposób korupcja obejmuje władze polityczne, sądownicze, ustawodawcze, społeczne, kościelne i religijne, które otrzymują korzyści w zamian za przyzwolenie na działanie takich firm (por. DA 77). Są przypadki, w których duże koncerny i rządy wspólnie organizowały systemy korupcyjne. Widzimy ludzi, którzy kiedyś zajmowali stanowiska publiczne, a dzisiaj są sądzeni, znajdują się w więzieniach lub z nich uciekli. Jak mówi dokument z Aparecida: «Alarmujący jest również poziom korupcji w gospodarce, i to zarówno w sektorze publicznym, jak i w prywatnym, który wynika z poważnego braku przejrzystości i rozliczenia względem ogółu obywateli. Korupcja powiązana jest często z plagą handlu narkotykami i przedsiębiorstwami finansowanymi przez obrót narkotykami, co z drugiej strony niszczy tkankę społeczną i ekonomiczną w całych regionach.» (DAp. 70).

Modlitwa franciszkańska

Panie, uczyń mnie narzędziem Twojego pokoju 
Abym siał miłość tam, gdzie panuje nienawiść
Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda
Jedność tam, gdzie panuje rozłam
Prawdę tam, gdzie panuje błąd
Wiarę tam, gdzie panuje zwątpienie 
Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz
Światło tam, gdzie panuje mrok
Radość tam, gdzie panuje smutek

Spraw Panie, abym mógł
Nie tyle szukać pociechy Co pociechę dawać
Nie tyle szukać zrozumienia Co rozumieć
Nie tyle szukać miłości Co kochać 

Albowiem dając - otrzymujemy
Wybaczając – zyskujemy przebaczenie
A umierając – rodzimy się do wiecznego życia.
Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego.  Amen


Lektura Ewangelii z dnia (Łk 9, 51-56)

albo: 

Słowa Ewangelii wg św. Mateusza (Mt 5, 13-16)
Wy jesteście solą ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też lampy i nie umieszcza pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu. Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.  Oto Słowo Pańskie


Z Pism św. Franciszka z Asyżu (Reguła Niezatwierdzona 22, 19-24)
I bardzo wystrzegajmy się złości i przebiegłości szatana, który nie chce, aby człowiek miał umysł i serce skierowane do Pana. I krążąc usiłuje pod pozorem jakiejś nagrody lub korzyści pociągnąć serce człowieka i zdusić w jego pamięci słowo i przykazania Pańskie, i chce omamić serce ludzkie sprawami i troskami świata i zamieszkać w nim, jak mówi Pan: Kiedy duch nieczysty wyjdzie z człowieka, chodzi po miejscach suchych i bezwodnych i szuka spoczynku; a nie znajdując mówi: Wrócę do domu mego, skąd wyszedłem. I przychodząc znajduje dom wolny, wymieciony i przyozdobiony. I idzie i bierze siedmiu innych, gorszych od siebie duchów i wszedłszy mieszkają tam; tak, że ostatnie rzeczy owego człowieka są gorsze od pierwszych (por. Łk 11, 26: Mt 12,43-44).


Rozważanie
Dokument przygotowujący synod pokazuje nam jedynie mały fragment skutków skorumpowania rządów, firm i samych ludów amazońskich. Żyjemy w czasach, kiedy wszystko można kupić. Wydaje się, że wszystko ma swoją cenę. I jeśli czegoś nie można kupić, po prostu się to usuwa. W obliczu takiej niesprawiedliwości trzeba, by misja Kościoła była jeszcze bardziej widoczna: być solą i światłem. Jest już wielu mężczyzn i wiele kobiet walczących o prawdę, równość oraz o prawa człowieka i środowisko naturalne. Ta gotowość poświęcenia życia to znak dla wielu, który budzi nadzieję. Świadectwo tylu męczenników, którzy oddali swe życie, by chronić rdzennych mieszkańców i z szacunku do ich praw ustanawia nowy front walki, zwiększając dystans między oprawcą a ofiarami (za Wj. 14,19-20). Wspomnijmy choćby prałata Alejandra Labakę oraz s. Inés Arango, którzy oddali swoje życie, by bronić praw rdzennych ludów Amazonii ekwatoriańskiej. 
Święty Franciszek z Asyżu zaprasza nas, by zwrócić uwagę na to, by pokusa zła nie opanowała naszego umysłu oraz serca. Korupcja zwodzi nas ułudą bogactwa i władzy aż do zaprzedania życia i godności naszej i naszych braci. Musimy być czujni, by nie wpaść w sidła zła i by nie skończyć jako posłańcy śmierci i destrukcji.
Z drugiej zaś strony należy wymagać od rządów i instytucji, by przeciwdziałały korupcji, która rozprzestrzenia się niczym rak w naszych wioskach. Wiemy, że aby znaleźć skuteczny środek należy najpierw dojść do przyczyny choroby. Dlatego też ważne jest patrzeć w sposób krytyczny na przemiany polityczne i nie dać się oślepić ani zmanipulować politycznym populistom. Jesteśmy odpowiedzialni za polityków, którym udzielamy władzy poprzez oddanie na nich głosu.

Sugestie do refleksji:
  • Jakie są główne przejawy korupcji widoczne w naszym kraju? Które najbardziej dotykają Amazonii?
  • Jak się zachowuję wobec złych nawyków społecznych? Robię to samo, bo wszyscy tak robią czy trzymam się twardo moich zasad moralnych?

Prośby 
  • Za  Kościół, aby głosił światło Ewangelii wszystkim narodom i odważnie piętnował ciemności zepsucia. Ciebie prosimy... 
  • Za rządzących naszymi narodami, aby wiedzieli, jak opracować silne i skuteczne sposoby przeciwdziałania mechanizmom korupcji i marginalizacji. Ciebie prosimy...
  • Za wszystkich obywateli, abyśmy poważnie zobowiązali się do obrony praw człowieka i nie dali się pokonać ułudzie bogactwa. Ciebie prosimy... 
  • Za ofiary korupcji: za biednych, chorych, rdzennych mieszkańców i za samo środowisko naturalne, , aby w obradach Synodu udało się znaleźć skuteczną odpowiedź na ich wołanie. Ciebie prosimy... 

Ojcze nasz... 

Modlitwa końcowa za Synod Panamazoński

Boże Ojcze, Synu i Duchu Święty,
oświeć swoją łaską Kościół, który jest w Amazonii.
Pomóż nam przygotować z radością, wiarą i nadzieją
Synod Panamazoński:
„Amazonia: nowe ścieżki dla Kościoła
i dla integralnej ekologii ”.
Otwórz nasze oczy, nasz umysł i serce
Po to by przyjąć to co Duch Św.
mówi do Kościoła w Amazonii.

Wzbudź uczennice i uczniów-misjonarzy,
którzy poprzez słowo i świadectwo życia
będą głosić Ewangelię narodom Amazonii,
będą bronić ziemi, roślinności i rzek regionu,
przed zniszczeniem, zanieczyszczeniem i śmiercią.

Niechaj Nasza Pani z Nazaretu, Królowa Amazonii,
wstawia się za nami,
by nigdy nie brakowało nam odwagi i zaangażowania
iść ramię w ramię z Jej Synem Jezusem. Amen!

Dzień VI - Rodzina

30 wrz, 2019

30 września 2019, szósty dzień nowenny przed uroczystością św. Franciszka

Rodzina


Prezentacja tematu (Instrumentum Laboris. 75. 77-78)

Kosmiczny wymiar egzystencji (cosmovivencia) pulsuje w rodzinach. Są to różnorodne doświadczenia i tysiącletnie praktyki obejmujące różne obszary naszego życia, takie jak rolnictwo, medycyna, łowiectwo i rybołówstwo, zharmonizowane z Bogiem, przyrodą i wspólnotą. To w rodzinie przekazywane są także cnoty kulturowe, takie jak miłość do ziemi, wzajemność, solidarność, doświadczenie teraźniejszości, sens rodziny, prostota, praca społeczna, samoorganizacja, medycyna i mądrość przodków. Także i kultura oralna (opowiadania, wierzenia i pieśni) wraz z całym bogactwem kolorowych strojów, pożywienia, języków i obrzędów stanowią część tego dziedzictwa przekazywanego przez rodzinę. Ostatecznie to właśnie rodzina jest przestrzenią, w której nauczane jest życie w harmonii: między narodami, między pokoleniami, z naturą i w dialogu z duchami.
    Współczesne przyspieszone zmiany wpływają na amazońską rodzinę. Tak oto znajdujemy nowe formy życia rodzinnego: rodziny niepełne, za które odpowiedzialne są kobiety, wzrost liczby rodzin rozdzielonych, związków partnerskich i przybranych rodzin, spadek liczby małżeństw instytucjonalnych. Ponadto nadal występuje uległość kobiet w rodzinie, zwiększa się przemoc domowa, dzieci bez rodziców, wzrasta liczba ciąż wśród nastolatków i aborcji.
     Miejska rodzina jest miejscem połączenia kultury tradycyjnej i nowoczesnej. Często jednak to rodziny cierpią z powodu ubóstwa, złych warunków mieszkaniowych, bezrobocia, wzrastającego spożycia narkotyków i alkoholu, dyskryminacji, samobójstw wśród młodzieży. W życiu rodzinnym brakuje dialogu międzypokoleniowego. Zatracone zostały tradycje i język. Rodziny borykają się również z nowymi problemami zdrowotnymi, które wymagają odpowiedniego nauczania na temat macierzyństwa.


Modlitwa franciszkańska

Panie, uczyń mnie narzędziem Twojego pokoju 
Abym siał miłość tam, gdzie panuje nienawiść
Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda
Jedność tam, gdzie panuje rozłam
Prawdę tam, gdzie panuje błąd
Wiarę tam, gdzie panuje zwątpienie 
Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz
Światło tam, gdzie panuje mrok
Radość tam, gdzie panuje smutek

Spraw Panie, abym mógł
Nie tyle szukać pociechy Co pociechę dawać
Nie tyle szukać zrozumienia Co rozumieć
Nie tyle szukać miłości Co kochać 

Albowiem dając - otrzymujemy
Wybaczając – zyskujemy przebaczenie
A umierając – rodzimy się do wiecznego życia.
Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego.  Amen


Czytanie Ewangelii z dnia (Łk 9, 46-50)
albo: 
Czytanie Ewangelii wg św. Jana (J 15, 5-10)
Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami. Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. Oto Słowo Pańskie

Z Pism św. Franciszka z Asyżu (List do wszystkich wiernych - druga redakcja, 48-53) 
A na tych wszystkich i te wszystkie, które będą to czynić i wytrwają aż do końca, spocznie Duch Pański (por. Iz 11, 2) i uczyni w nich mieszkanie i miejsce pobytu (por. J 14, 23). I będą synami Ojca niebieskiego (por. Mt 5, 45), którego dzieła czynią. I są oblubieńcami, braćmi i matkami Pana naszego Jezusa Chrystusa (por. Mt 12, 50). Jesteśmy oblubieńcami, gdy dusza wierna łączy się w Duchu Świętym z Jezusem Chrystusem. Jesteśmy prawdziwie braćmi gdy spełniamy wolę Jego Ojca, który jest w niebie (por. Mt 12, 50). Jesteśmy matkami, gdy nosimy Go w sercu i w ciele naszym (por. 1 Kor 6, 20) przez miłość i czyste i szczere sumienie, rodzimy go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór (por. Mt 5, 16).

Rozważanie
W dzisiejszych czasach pojawia się dużo definicji rodziny. Co więcej: każdy chce zdefiniować rodzinę zgodnie z własnymi oczekiwaniami i interesami. Jednak wielu mężczyzn i wiele kobiet nadal postrzegają jednostkę rodziny jako święty fundament, której osoba jest integralną cząstką. W sercu rodziny amazońskiej znajduje się ochrona oraz warunki do wzrastania każdego z jej członków oraz to, by czuł się on jako część większej całości. Wartości rodzinne pomagają wzrastać we wzajemnym szacunku, docenianiu siebie nawzajem oraz w okazywaniu sobie wsparcia. Snując rozważania o rodzinie, natykamy się na ten fragment Ewangelii św. Jana, w którym jest mowa o życiu. Pan Jezus zaprasza nas do bycia w jedności z Nim, po to, by wydać wiele owoców. Kościół pragnie uważnie słuchać głosu Boga, by móc zaoferować rodzinom bliskie wsparcie, tak, byśmy wszyscy mogli czuć się blisko Mistrza i w ten sposób zaoferować nasze najlepsze talenty i zdrowe formy wspólnego życia. W Liście do Wszystkich Wiernych, Święty Franciszek przypomina nam jak Duch Boży mieszka w nas, by uczynić z nas narzędzia do rozprzestrzeniania łaski na rzecz innych. Boża obecność pomaga nam wydawać owoc przykładu, a mianowicie zdobyć życiową mądrość, czy, jak mówią ludy amazońskie, “dobre życie”. Wobec tylu filozofii życia, które wynikają z indywidualizmu do nas chrześcijan należy zadanie dawania świadectwa o wartościach, które nadają sens naszej egzystencji i życiu rodzinnemu. 

Sugestie do refleksji:
  • Jakie są najważniejsze tradycje oraz nauki, jakie wyniosłeś ze swojej rodziny?
  • Jakie są ryzyka, na które są narażone rodziny?
  • Co możesz zrobić, by polepszyć i wzmocnić Twoje rodzinne otoczenie?

Prośby
  • Za Kościół Święty, aby prowadzony przez Ducha św. nadal troszczył się o wszystkie rodziny na świecie i je chronił. Ciebie prosimy… 
  • Za papieża Franciszka, kardynałów i biskupów; aby swoim nauczaniem i świadectwem życia umacniali rodziny do życia w wierze, miłości i wzajemnej trosce. Ciebie prosimy… 
  • Za wszystkich rządzących i parlamentarzystów, aby Pan przez Ducha Świętego prowadził ich i oświecał i by byli oni świadomi, jak ważna jest rodzina w społeczeństwie. Ciebie prosimy… 
  • Za wszystkie rodziny, które są podstawową komórką społeczną; aby były miejscem przekazywania wiary i szkołą życia, gdzie uczy się miłości; by nigdy nie straciły czułości. Ciebie prosimy… 
  • Za rodziny Amazonii, które cierpią z powodu skażenia ziemi przez koncerny naftowe, aby Pan za wstawiennictwem św. Franciszka dał im siłę, by zgłaszać te nadużycia. Ciebie prosimy… 

Ojcze nasz...

Modlitwa końcowa za Synod Panamazoński

Boże Ojcze, Synu i Duchu Święty,
oświeć swoją łaską Kościół, który jest w Amazonii.
Pomóż nam przygotować z radością, wiarą i nadzieją
Synod Panamazoński:
„Amazonia: nowe ścieżki dla Kościoła
i dla integralnej ekologii ”.
Otwórz nasze oczy, nasz umysł i serce
Po to by przyjąć to co Duch Św.
mówi do Kościoła w Amazonii.

Wzbudź uczennice i uczniów-misjonarzy,
którzy poprzez słowo i świadectwo życia
będą głosić Ewangelię narodom Amazonii,
będą bronić ziemi, roślinności i rzek regionu,
przed zniszczeniem, zanieczyszczeniem i śmiercią.

Niechaj Nasza Pani z Nazaretu, Królowa Amazonii,
wstawia się za nami,
by nigdy nie brakowało nam odwagi i zaangażowania
iść ramię w ramię z Jej Synem Jezusem. Amen!


Dzień V - Urbanizacja Amazonii

29 wrz, 2019

29 września 2019, piąty dzień nowenny przed uroczystością św. Franciszka

Urbanizacja Amazonii




Prezentacja tematu (Instrumentum Laboris. 70-72)

Pomimo mówienia dzisiaj o Amazonii jako płucach planety (por. LS 38) i spichlerzu świata, dewastacja regionu i bieda spowodowały wielkie przemieszczenia ludności w poszukiwaniu lepszego życia. Rezultatem tego „exodusu w poszukiwaniu ziemi obiecanej” jest wzrost zjawiska urbanizacji w regionie, która sprawia, że trudno jednoznacznie ocenić tę rzeczywistość. Według statystyk miejska populacja Amazonii wzrosła wymiernie; obecnie od 70 do 80% ludności mieszka w miastach. Wielu mieszkańców z nich nie ma dostępu do niezbędnej infrastruktury i zasobów publicznych, aby zaspokoić potrzeby miejskiego życia. Wraz ze wzrostem liczby miast maleje liczba mieszkańców wsi. Problem urbanizacji obejmuje jednak nie tylko zmianę miejsca zamieszkania czy rozwoju miast, ale także zmianę stylu życia narzucanego przez metropolię. Ten model dosięga obszary wiejskie, zmieniając nawyki, zwyczaje i tradycyjne formy życia. Kultura, religia, rodzina, edukacja dzieci i młodzieży, praca i inne aspekty życia szybko zmieniają się w odpowiedzi na nowe wyzwania płynące z miasta.


Modlitwa franciszkańska

Panie, uczyń mnie narzędziem Twojego pokoju 
Abym siał miłość tam, gdzie panuje nienawiść
Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda
Jedność tam, gdzie panuje rozłam
Prawdę tam, gdzie panuje błąd
Wiarę tam, gdzie panuje zwątpienie 
Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz
Światło tam, gdzie panuje mrok
Radość tam, gdzie panuje smutek

Spraw Panie, abym mógł
Nie tyle szukać pociechy Co pociechę dawać
Nie tyle szukać zrozumienia Co rozumieć
Nie tyle szukać miłości Co kochać 

Albowiem dając - otrzymujemy
Wybaczając – zyskujemy przebaczenie
A umierając – rodzimy się do wiecznego życia.
Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego.  Amen

 

Słowa Ewangelii wg św. Łukasza (Łk 16, 19-31)

Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”. Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób - niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”. Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”. Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie - odrzekł tamten - lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”». Oto Słowo Pańskie


Z Pism św. Franciszka z Asyżu (Pochwała Stworzeń, 6-9) 

Pochwalony bądź, Panie mój, przez brata wiatr i przez powietrze,i chmury, i pogodę, i każdy czas, przez które Twoim stworzeniom dajesz utrzymanie. Pochwalony bądź, Panie mój, przez siostrę wodę, która jest bardzo pożyteczna i pokorna i cenna i czysta. Pochwalony bądź, Panie mój, przez brata ogień, którym rozświetlasz noc: i jest on piękny, i radosny i krzepki, i mocny. Pochwalony bądź, Panie mój, przez siostrę naszą matkę ziemię, która nas żywi i chowa, wydaje różne owoce z barwnymi kwiatami i trawami.

Rozważanie

Eksploatacja zasobów Amazonki potrzebuje siły roboczej, w związku z tym wielu osiedla się tu i tam bez żadnego planowania ani elementarnej troski o mieszkańców. W niektórych miejscach pracownikom brakuje między innymi dostępu do podstawowej opieki medycznej, , edukacji, porad prawnych. Obowiązuje tam prawo najsilniejszego.  Powstaje społeczeństwo pełne niesprawiedliwości i ubóstwa, prawie niemożliwe do przezwyciężenia.

Kościół opowiada się za mądrym podejściem do polityki rozwoju społecznego w trosce i o godne warunki pracy dla ludzi. Rządy i przedsiębiorstwa powinny  zobowiązać się do zauważenia „Łazarzy”, którzy ponoszą konsekwencje niesprawiedliwości społecznej. 

Urbanizacja Amazonii wynika w dużej mierze z działalności wydobywczej, która nie tylko jest powodem biedy dla ludzi, , ale masowo niszczy środowisko naturalne. Brat Franciszek z Asyżu ze swoją Pochwałą Stworzeń zachęca nas do wielbienia Pana, i jednocześnie pomaga nam docenić błogosławieństwa, które On nam dał na ziemi, w wodzie, w lasach i zwierzętach, które je zamieszkują. 


Sugestie do refleksji:

  • Jak możemy brać udział w podejmowaniu decyzji, które wpływają na naszą Amazonkę?
  • Czy zastanawiałeś się, jaki świat opuszczasz dla przyszłych pokoleń?
  • Wypełnij kwestionariusz „Mój ślad ekologiczny”, który znajdziesz w załączniku 1, i podziel się wynikami z rodziną, przyjaciółmi i / lub kolegami. (nie mamy tego załącznika, zostawmy go mieszkańcom Amazonii) 


Prośby

  • Za Kościół i zgromadzenia zakonne, aby umiały reagować na znaki czasu objawiające się krzykiem natury, zranionej przez ludzkość, która jest niezdolna uznać swoje powołanie do bycia opiekunem wszystkiego co istnieje. Ciebie prosimy..
  • Za organizacje międzynarodowe i krajowe, aby wiedziały jak zdecydowanie potępić nadmierną eksploatację dóbr, tak hojnie ofiarowanych przez Matkę Ziemię, ze strony osób i narodów, co powoduje skrajną biedę wielu braci i sióstr i życie w ciągłej potrzebie. Ciebie prosimy..
  • Aby młodzi ludzie, zainspirowani przykładem świętego Franciszka, dokonali z dojrzałością wyboru bezinteresownego i zrównoważonego stylu życia, promując opiekę i ochronę ekosystemów, gwarantując dostęp do wszystkich podstawowych zasobów i zachęcając do praktyk, które szanują podstawowe prawa osoby ludzkiej i każdego stworzenia. Ciebie prosimy..
  • Za nas, którzy uczestniczymy w tej Eucharystii i ofiarowujemy Bogu owoce ziemi i dzieło pracy rąk ludzkich, abyśmy byli gotowi na odpowiedź na Jego Słowo, które wzywa nas do bycia prorokami nowego stworzenia. Ciebie prosimy..

Ojcze nasz...

Modlitwa końcowa za Synod Panamazoński

Boże Ojcze, Synu i Duchu Święty,
oświeć swoją łaską Kościół, który jest w Amazonii.
Pomóż nam przygotować z radością, wiarą i nadzieją
Synod Panamazoński:
„Amazonia: nowe ścieżki dla Kościoła
i dla integralnej ekologii ”.
Otwórz nasze oczy, nasz umysł i serce
Po to by przyjąć to co Duch Św.
mówi do Kościoła w Amazonii.

Wzbudź uczennice i uczniów-misjonarzy,
którzy poprzez słowo i świadectwo życia
będą głosić Ewangelię narodom Amazonii,
będą bronić ziemi, roślinności i rzek regionu,
przed zniszczeniem, zanieczyszczeniem i śmiercią.

Niechaj Nasza Pani z Nazaretu, Królowa Amazonii,
wstawia się za nami,
by nigdy nie brakowało nam odwagi i zaangażowania
iść ramię w ramię z Jej Synem Jezusem. Amen!

Dzień IV - Migracja

28 wrz, 2019

28 września 2019, czwarty dzień nowenny przed uroczystością św. Franciszka

Migracja




Prezentacja tematu (Instrumentum Laboris 66-68).

Ruch migracyjny, zaniedbany zarówno politycznie, jak i duszpastersko przyczynił się do destabilizacji społecznej w społecznościach amazońskich. Miasta tego regionu stale przyjmują pokaźne ilości osób, które do nich migrują i nie są w stanie zapewnić podstawowych potrzeb migrantom. Doprowadziło to wielu ludzi do tułaczki, nocowania w ośrodkach miejskich bez pracy, jedzenia czy dachu nad głową. Wśród nich wielu należy do ludów tubylczych zmuszonych do opuszczenia swoich ziem. „Miasta wydają się być ziemią bez właściciela. Są celem, do którego zmierzają wyrugowani ze swojego terytorium. Na miasto należy spojrzeć wg takiego modelu eksploatacji, który pustoszy  terytoria, aby je zawłaszczyć, wysiedlać ludność i wpędzać do miasta ”.

Zjawisko to destabilizuje między innymi rodziny, gdy jedno z rodziców odchodzi w poszukiwaniu pracy w odległe miejsca, pozwalając dzieciom i młodzieży dorastać bez wzorca ojca i/lub matki. Młodzi ludzie przemieszczają się również w poszukiwaniu zatrudnienia legalnego lub nielegalnego, aby pomóc w utrzymaniu, tego co pozostało z rodziny, porzucając edukację na poziomie podstawowym, narażając się na wszelkie formy przemocy i wykorzystywania. W wielu regionach Amazonii ci młodzi ludzie padają ofiarą handlu narkotykami, handlu ludźmi lub prostytucji (kobiecej i męskiej).

         Zaniedbania rządów we wdrażaniu skutecznej wewnętrznej polityki społecznej, głównie w dziedzinie edukacji i zdrowia, intensyfikuje ten ruch migracyjny z każdym dniem. Chociaż Kościół towarzyszył temu napływowi migracyjnemu, to jednak pozostawił puste przestrzenie duszpasterskie w obrębie Amazonki, którymi należy się zająć.


Modlitwa franciszkańska

Panie, uczyń mnie narzędziem Twojego pokoju 
Abym siał miłość tam, gdzie panuje nienawiść
Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda
Jedność tam, gdzie panuje rozłam
Prawdę tam, gdzie panuje błąd
Wiarę tam, gdzie panuje zwątpienie 
Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz
Światło tam, gdzie panuje mrok
Radość tam, gdzie panuje smutek

Spraw Panie, abym mógł
Nie tyle szukać pociechy co pociechę dawać
Nie tyle szukać zrozumienia co rozumieć
Nie tyle szukać miłości co kochać 

Albowiem dając - otrzymujemy
Wybaczając – zyskujemy przebaczenie
A umierając – rodzimy się do wiecznego życia.
Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego.  Amen


Czytanie Ewangelii z dnia (Łk 9, 43b-45)

lub: 

Czytanie Ewangelii wg św. Jana (J 10, 1-10)

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, owce zaś postępują za nim, ponieważ głos jego znają. Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych». Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił. Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec. Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce. Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony - wejdzie i wyjdzie, i znajdzie pastwisko.  Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie, i miały je w obfitości. 


Z Pism św. Franciszka (Wykład Modlitwy Pańskiej, 5)

Bądź wola Twoja jak w niebie, tak i na ziemi: abyśmy Cię kochali z całego serca (por. Łk 10, 27), zawsze o Tobie myśląc; z całej duszy, zawsze za Tobą tęskniąc; całym umysłem, ku Tobie kierując wszystkie nasze intencje, szukając we wszystkim Twojej chwały i ze wszystkich naszych sił, obracając wszystkie nasze siły i władze duszy i ciała na służbę Twej miłości, a nie na co innego; i bliźnich naszych kochajmy jak samych siebie (por. Mt 22, 37. 39), wszystkich pociągając według sił do Twojej miłości, ciesząc się z dobra innych jak z własnego i współczując w nieszczęściu, i nikomu nie dając żadnego zgorszenia (por. 2 Kor 6, 3).


Rozważanie

Instrumentum Laboris ujawnia serię nieprawidłowości, które powstają w związku z migracją ludów, w szczególności ludów amazońskich. Wzrasta poczucie odrzucenia i pogardy wobec migrantów, podsycając uprzedzenia oraz “bajki”, które budują ksenofobię. Ostatnie badania naukowe potwierdzają  jednak, że ksenofobia to nie tylko odrzucanie cudzoziemca,, ale również odrzucanie biednego (aporofobia). Przykładem niech będzie wiele krajów, w których to ceni się przybywanie migrantów pełnych portfelach, głównie turystów. 

Migracja jest fenomenem istniejącym od zawsze. Istota ludzka migruje, by szukać lepszych warunków i środków do życia. Naród izraelski był ludem migrującym, tak jak wiele innych ludów wczoraj i dziś. 

W perykopie Ewangelii spotykamy osobę Jezusa, Dobrego Pasterza. Owce za nim idą, ponieważ znają Jego głos, ponieważ ufają, że dobrze je potraktuje i ponieważ pamiętają zielone łąki i spokojne strumyki, po których wiódł je pasterz (por. Ps 23). Kościół jest powołany do pasterzowania wzorem Jezusa. Wiele osób błądzi bez celu po miastach i drogach, od miasta do miasta, od kraju do kraju, bez konkretnego kierunku, szukając miejsca, by się osiedlić i mieszkać. Osoby te oczekują przyjęcia z miłosierdziem i współczuciem. Jezus mówi: “Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie.” (Mt 25, 35-36).

Święty Franciszek z Asyżu w Wykładzie Modlitwy Pańskiej, zaprasza nas do tego, by spalać się w służbie Bożej, która wyraża się przede wszystkim w służbie bliźniemu. W gruncie rzeczy na tym właśnie polega ukazywanie innym Bożej Miłości, by razem tworzyć wspólnotę ludzką, która będzie bardziej godna, sprawiedliwa i braterska. 


Pytania do refleksji:

  • Co sądzisz o migracji? 

  • Jak powinniśmy się zachowywać wobec migrantów? 

  • Jak możemy przeciwdziałać przesądom, które powstają wokół migrantów: rdzennych mieszkańców i cudzoziemców?  

Prośby

  • Aby Kościół był zawsze mile widzianym domem. Niech najmniejsi, słabi, nic nie znaczący, przybywający z innych miejsc, znajdą w naszych wspólnotach dobre świadectwo miłości Boga. Ciebie prosimy..

  • Aby na całym świecie istniały bardziej sprawiedliwe przepisy prawne, które chronią i bronią rodzin migrantów, uchodźców, mniejszości, zwłaszcza dzieci i młodzieży, świadomi, jak wielką wartość dla nich ma dach nad głową, praca, kawałek ziemi do życia: Ciebie prosimy..

  • Aby Pan przyjął do siebie tych, którzy umierają w trudnych wędrówkach migracyjnych oraz o siły dla ich rodzin, które czekają z nadzieją na powrót swoich bliskich. Ciebie prosimy..

  • Abyśmy w naszych relacjach międzyludzkich praktykowali kulturę spotkania, ułatwiali przybywającym z innych miejsc kontakty z ludźmi oraz abyśmy wszyscy mogli się wzbogacać, odkrywając i otrzymując dobro od innych. Ciebie prosimy..

  • Dla nas tu obecnych, aby Bóg udzielił nam łaski, byśmy nie byli obojętni i nie przywykli do tego, co niesprawiedliwe biorąc to za normalność. Ciebie prosimy..

Ojcze nasz...

Modlitwa końcowa za Synod Panamazoński

Boże Ojcze, Synu i Duchu Święty,
oświeć swoją łaską Kościół, który jest w Amazonii.
Pomóż nam przygotować z radością, wiarą i nadzieją
Synod Panamazoński:
„Amazonia: nowe ścieżki dla Kościoła
i dla integralnej ekologii ”.
Otwórz nasze oczy, nasz umysł i serce
Po to by przyjąć to co Duch Św.
mówi do Kościoła w Amazonii.

Wzbudź uczennice i uczniów-misjonarzy,
którzy poprzez słowo i świadectwo życia
będą głosić Ewangelię narodom Amazonii,
będą bronić ziemi, roślinności i rzek regionu,
przed zniszczeniem, zanieczyszczeniem i śmiercią.

Niechaj Nasza Pani z Nazaretu, Królowa Amazonii,
wstawia się za nami,
by nigdy nie brakowało nam odwagi i zaangażowania
iść ramię w ramię z Jej Synem Jezusem. Amen

Dzień III - Plemiona Amazońskie

27 wrz, 2019

27 września 2019, trzeci dzień nowenny przed uroczystością św. Franciszka

Plemiona amazońskie


Prezentacja tematu (Instrum. 57-61)

    Według danych instytucji specjalizujących się w tematyce kościelnej (np. CIMI), na terytorium Amazonii jest od 110 do 130 różnych plemion autochtonicznych pozostających w dobrowolnej izolacji, zwanych też "wolnymi plemionami". Żyją one na marginesie społeczeństwa lub w sporadycznym kontakcie z nim. Nie znamy ich nazw własnych, języków czy kultury. Z tego też powodu nazywamy je "plemionami oddalonymi", "wolnymi", "autonomicznymi". Plemiona te żyją w głębokiej łączności z naturą. Wiele z nich podjęło decyzję o oddaleniu się z powodu traum doświadczonych w przeszłości. Inne zostały do tego zmuszone siłą za pomocą eksploatacji ekonomicznej Amazonii. Plemiona Autochtoniczne w Dobrowolnym Oddaleniu opierają się aktualnemu drapieżnemu modelowi rozwoju ekonomicznego, zabójczemu dla życia ludzi i ekosystemów, prowadzącemu do zniewolenia, aby móc żyć w wolności. (cf. Fr.PM). Niektóre "plemiona oddalone" zajmują ziemię wyłącznie autochtoniczne, inne - ziemie początkowo autochtoniczne, lecz teraz dzielone z "plemionami kontaktu", jeszcze inne w rezerwatach, niektóre na obszarach pogranicznych. 

    Plemiona Autochtoniczne w Dobrowolnym Oddaleniu są narażone na zagrożenia pochodzące z sektorów przemysłu rolniczego  i te, które w niejawny sposób eksploatują minerały, drewno i inne zasoby naturalne. Są także ofiarą handlu narkotykami, mega-projektów infrastruktury, jak elektrownie wodne i autostrady międzynarodowe oraz nielegalnej aktywności związanej z modelem rozwoju przemysłu wydobywczego. 

    Ryzyko przemocy wobec kobiet pochodzących z tych plemion wzrosło wraz z obecnością kolonizatorów zajmującym się przemysłem drzewnym, żołnierzy, pracowników firm wydobywczych - z których przeważająca większość to mężczyźni. W niektórych regionach Amazonii w 90% przypadków zabójstw na ludności autochtonicznej ofiarami były kobiety. Taki poziom przemocy i dyskryminacji odciska się mocno na zdolności tych plemion do przetrwania, tak fizycznie jak kulturowo. 

    Do tego należy dodać brak uznania praw terytorialnych ludności miejscowej i plemion autochtonicznych w dobrowolnym oddaleniu. Karanie protestów ich zwolenników i cięcia kosztów na ochronę terenów wydatnie sprzyja inwazji na te terytoria, które wobec bezbronności mieszkańców jest dla nich realnym zagrożeniem. 

Modlitwa franciszkańska

Panie, uczyń mnie narzędziem Twojego pokoju 
Abym siał miłość tam, gdzie panuje nienawiść
Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda
Jedność tam, gdzie panuje rozłam
Prawdę tam, gdzie panuje błąd
Wiarę tam, gdzie panuje zwątpienie 
Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz
Światło tam, gdzie panuje mrok
Radość tam, gdzie panuje smutek

Spraw Panie, abym mógł
Nie tyle szukać pociechy Co pociechę dawać
Nie tyle szukać zrozumienia Co rozumieć
Nie tyle szukać miłości Co kochać 

Albowiem dając - otrzymujemy
Wybaczając – zyskujemy przebaczenie
A umierając – rodzimy się do wiecznego życia.
Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego.  Amen


Czytanie Ewangelii z dnia (Łk 9, 18-22)

albo 

Czytanie Ewangelii wg św. Łukasza (Łk 4, 16-21)

Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane:  Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana. Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli». Oto Słowo Pańskie

Z Pism św. Franciszka z Asyżu (Nap. 18) 

Błogosławiony człowiek, który znosi swego bliźniego z jego ułomnościami, tak jak chciałby, aby jego znoszono, gdyby był w podobnym położeniu. Błogosławiony sługa, który Panu Bogu oddaje wszystkie dobra, kto bowiem cokolwiek zatrzymuje dla siebie, ukrywa w sobie pieniądze Pana Boga swego (por. Mt 25, 18) i to, co sądził, że ma, będzie mu odjęte (por. Łk 8, 18).

Rozważanie

    Pan Jezus wypełnia proroctwo Izajasza, wskazując tym samym swoje miejsce wśród ludu. Jezus niesie Dobrą Nowinę i jest równocześnie radością dla cierpiącego, chorego i uciśnionego. Nie może być inaczej. Nie możemy dopuścić takiej myśli ani zaakceptować, by Ewangelia zmieniła się w sterylną ideologię niosącą smutek i przemoc. Przesłaniem Jezusa jest przecież sprawiedliwość, pokój i radość  (Rz 14,17) dla każdego człowieka. Ludom Amazonii potrzeba Dobrej Nowiny i tego, by stała się rzeczywistością w ich kulturze i na ich ziemi. Kościół, za sprawą tego Synodu, zobowiązuje się słuchać głosu wszystkich ludów i dotrzeć do każdego z nich z przesłaniem radości i nadziei. 

    Święty Franciszek z Asyżu przypomina nam żelazną zasadę Ewangelii czyń twemu bliźniemu tak jak chciałbyś, by Tobie czyniono (Mt 7,12). Nikt nie chce być dyskryminowany ani traktowany źle. Egoizm to forma kradzieży, ponieważ Pan daje nam dobra po to, byśmy się nimi dzielili, jednak przychodzi pokusa, by je zatrzymać dla siebie. Dlatego też gromadzenie środków tylko dla nas samych czyni nas złodziejami dóbr naszych bliźnich. Ludy amazońskie mają swoje bogactwa, kulturę, tradycję i ziemię  którym to należy się szacunek i o które należy dbać. 

   Niektóre plemiona, w trosce o zachowanie swoich praw, zadecydowały dobrowolnie oddalić się od naszego rozwiniętego społeczeństwa. Powinniśmy uszanować to prawo do samookreślenia, starać się nie wchodzić im w drogę. 

Pytania do refleksji: 

- Co sądzisz o Plemionach w Dobrowolnym Odosobnieniu? Powinny pozostać w tym stanie czy raczej włączyć się do naszego społeczeństwa?

- Amazonia jest obszarem bogatym w zasoby i jednocześnie habitatem wielu ludów i kultur, także wielu gatunków roślin i zwierząt. Jaka jest moja postawa wobec eksploatacji zasobów Amazonii?

Prośby

  • Za Kościół Święty, aby głosił Ewangelię wszystkim ludziom. Ciebie prosimy..
  • Za rządzących, aby wiedzieli, jak dbać i szanować prawa narodów amazońskich. Ciebie prosimy..
  • O pokój na całym świecie, aby ustały wszelkie chore ambicje, zniknęła niesprawiedliwość i wrogość, a wzrastała miłość i pokój. Ciebie prosimy..
  • Niech Bóg wzmocni wszystkich, którzy cierpią, walczą o życie, są wyśmiewani, odrzucani, a nawet niesprawiedliwie więzieni. Ciebie prosimy..

Ojcze Nasz...

Modlitwa końcowa za Synod Panamazoński

Boże Ojcze, Synu i Duchu Święty,
oświeć swoją łaską Kościół, który jest w Amazonii.
Pomóż nam przygotować z radością, wiarą i nadzieją
Synod Panamazoński:
„Amazonia: nowe ścieżki dla Kościoła
i dla integralnej ekologii ”.
Otwórz nasze oczy, nasz umysł i serce
Po to by przyjąć to co Duch Św.
mówi do Kościoła w Amazonii.

Wzbudź uczennice i uczniów-misjonarzy,
którzy poprzez słowo i świadectwo życia
będą głosić Ewangelię narodom Amazonii,
będą bronić ziemi, roślinności i rzek regionu,
przed zniszczeniem, zanieczyszczeniem i śmiercią.

Niechaj Nasza Pani z Nazaretu, Królowa Amazonii,
wstawia się za nami,
by nigdy nie brakowało nam odwagi i zaangażowania
iść ramię w ramię z Jej Synem Jezusem. Amen!

Dzień II - Krzyk Amazonii

26 wrz, 2019

26 września 2019

Krzyk Amazonii


Prezentacja tematu (Instrum. 45-46).

    Krzyk Amazonii: “Wydaje się, że  autochtoniczne ludy Amazonii nigdy dotąd nie były tak zagrożone na swych terytoriach, jak dziś. (Fr.PM).  Plany wydobywcze i rolniczo-hodowlane niewyobrażalnie eksploatują ziemię, wyniszczają to terytorium (por. LS 4, 146), które staje wobec ryzyka wyjałowienia. Na temat Amazonii zabiera głos wiele stron. Za jedną z nich stoją ogromne interesy ekonomiczne, łakome na paliwo, gaz, drewno, złoto, uprawy monokulturowe itd. Inna to postawa ekologicznej zachowawczości, która troszczy się o ekosystem, ale nie o dobro ludów amazońskich. Obie zadają rany ziemi i jej mieszkańcom: "Napierają na nas tartaki, hodowcy i inni. Zagrożeni przez graczy ekonomicznych, którzy wzbogacają odległe od nas jednostki terytorialne. Firmy drzewne wkraczają na nasz teren, aby eksploatować las, o który my troszczymy się dla naszych dzieci, gdyż daje nam on mięso, ryby, materiały roślinne, drzewa owocowe (...). Konstrukcja elektrowni wodnych i projekt żeglugi rzecznej ma konsekwencje dla naszej rzeki i naszego terytorium. Jesteśmy regionem okradanych obszarów. 

   Według zrealizowanych badań, wołanie o pomoc Amazonii wskazuje na trzy główne przyczyny bólu: a) brak uznania, nadania i nazwania ziem autochtonicznych, które są integralną częścią ich życia; b) inwazja wielkich projektów zwanych "rozwojem", które jednak w rzeczywistości wyniszczają obszary i ludność je zamieszkującą: c) zanieczyszczenie ich rzek, ich powietrza, ich gleb, ich lasów i pogarszanie jakości ich życia, kultury i duchowości. Z tego powodu "nie możemy dziś nie uznać, że prawdziwe podejście ekologiczne zawsze staje się podejściem społecznym, które musi włączyć sprawiedliwość w dyskusje o środowisku, aby usłyszeć zarówno wołanie ziemi, jak i krzyk biednych" (LS 49). To właśnie papież Franciszek nazywa ekologią integralną. 

Modlitwa franciszkańska

Panie, uczyń mnie narzędziem Twojego pokoju 
Abym siał miłość tam, gdzie panuje nienawiść
Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda
Jedność tam, gdzie panuje rozłam
Prawdę tam, gdzie panuje błąd
Wiarę tam, gdzie panuje zwątpienie 
Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz
Światło tam, gdzie panuje mrok
Radość tam, gdzie panuje smutek

Spraw Panie, abym mógł
Nie tyle szukać pociechy Co pociechę dawać
Nie tyle szukać zrozumienia Co rozumieć
Nie tyle szukać miłości Co kochać 

Albowiem dając - otrzymujemy
Wybaczając – zyskujemy przebaczenie
A umierając – rodzimy się do wiecznego życia.
Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego.  Amen


Lektura Ewangelii z dnia (Łk 9, 7-9)

albo: 

Czytanie Ewangelii wg św. Łukasza (Łk 6, 17-26)

Zeszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie; był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia. A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich. On zaś podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: «Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom. Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom. Oto Słowo Pańskie


Z Testamentu św. Franciszka z Asyżu (Test 1-3)

Mnie, bratu Franciszkowi, Pan dał tak rozpocząć życie pokuty: gdy byłem w grzechach, widok trędowatych wydawał mi się bardzo przykry.I Pan sam wprowadził mnie między nich i okazywałem im miłosierdzie. I kiedy odchodziłem od nich, to, co wydawało mi się gorzkie, zmieniło mi się w słodycz duszy i ciała; i potem nie czekając długo, porzuciłem świat. 


Rozważanie

Osiem Błogosławieństw wskazuje nam, kto jest naszym bliźnim i jaką obietnicę ma dla nich Bóg. Pan Jezus zatrzymuje się w dolinie, aby wysłuchać próśb i westchnień obolałego i udręczonego ludu, który pragnie słuchać Słowa Bożego i dzięki niemu doznać uzdrowienia ze swych ran. Dziś rozmyślając o krzyku Amazonii, powinniśmy zwrócić uwagę na to, że jedna z ich podstawowych skarg dotyczy tego, że niewiele osób ich słucha, niewielu zwraca na nich uwagę, bardzo niewielu zatrzymuje się, aby poznać dogłębnie realia ich życia. Błogosławieństwa są słowem wsparcia i nadziei dla ludzi wszystkich czasów. Trzeba zatrzymać się, przyjrzeć, kontemplować i zaproponować nowe drogi nadziei. Pokusą jest przechodzić obojętnie, szukać pomocy u kogo innego, szukać usprawiedliwia dla siebie lub dla sytuacji myśląc, że nie możemy nic zrobić. Jezus się zatrzymał, aby słuchać, patrzeć, pocieszać i uzdrawiać. 

Św. Franciszek z Asyżu nie wspomina, że w jego procesie nawrócenia koniecznym było wnieść się ku Bogu, co zaprowadziło go do trędowatych. Dla niego ten gest był niemożliwy, gdyż grzech odstręczał go od zbliżenia się do trędowatego, ukazując go jako odrażającego. Droga nawrócenia zaczyna się gdy pozwalamy się prowadzić Bogu na tej drodze: wchodzimy w kontakt z bólem innych i pozwalamy na wyjście z naszej wygodnej pozycji. Dla św. Franciszka gorycz zamieniła się w słodycz, ponieważ znikło poczucie pustki i samotności. Od teraz jego życie nabiera sensu dzięki miłosiernemu spotkaniu z drugim. Łaska spotkania przynosi w konsekwencji nawrócenie, a nawrócenie pozwala nam smakować słodyczy Boga.

 

Pytania do refleksji: 

Jakie jest dzisiejszy krzyk Amazonii? 

Jakie inne krzyki  słyszę wokół siebie?

Jakie postawy pomagają nam być bliżej cierpiącego?  


Prośby

  • Za Kościół, ojca świętego i wszystkich posługujących, aby nie zapomnieli o słowach Pana i zawsze brali odpowiedzialność za służbę najbardziej potrzebującym. Ciebie prosimy…
  • Za odpowiedzialnych za małe społeczności, szczególnie za autochtoniczne wspólnoty amazońskie, aby ich decyzje nie były dyktowane chęcią pomocy jednej klasie społecznej, ale by rozumieli, że ubodzy i najbardziej potrzebujący także zajmują ważne miejsce w Bożym planie zbawienia. Ciebie prosimy...
  • Za wszystkie organizacje, które udzielają pomocy najbardziej potrzebującym, zwłaszcza Kościelną Sieć Panamazonii, aby Pan je chronił i prowadził w tej owocnej misji. Ciebie prosimy...
  • Za rodzinę franciszkańską na całym świecie, aby przykład Biedaczyny z Asyżu dodawał nam  zapału, by żyć w nieustannym procesie nawrócenia i byśmy doświadczali naszego własnego spotkania z Chrystusem ubogim i ukrzyżowanym. Ciebie prosimy...
  • Za nas wszystkich, abyśmy codziennie z wielkodusznością i zaangażowaniem pełnili nasza służbę w Kościele. Ciebie prosimy...

Ojcze nasz...

Modlitwa końcowa za Synod Panamazoński

Boże Ojcze, Synu i Duchu Święty,
oświeć swoją łaską Kościół, który jest w Amazonii.
Pomóż nam przygotować z radością, wiarą i nadzieją
Synod Panamazoński:
„Amazonia: nowe ścieżki dla Kościoła
i dla integralnej ekologii ”.
Otwórz nasze oczy, nasz umysł i serce
Po to by przyjąć to co Duch Św.
mówi do Kościoła w Amazonii.

Wzbudź uczennice i uczniów-misjonarzy,
którzy poprzez słowo i świadectwo życia
będą głosić Ewangelię narodom Amazonii,
będą bronić ziemi, roślinności i rzek regionu,
przed zniszczeniem, zanieczyszczeniem i śmiercią.

Niechaj Nasza Pani z Nazaretu, Królowa Amazonii,
wstawia się za nami,
by nigdy nie brakowało nam odwagi i zaangażowania
iść ramię w ramię z Jej Synem Jezusem. Amen!

Dzień I - Synod dla Amazonii

25 wrz, 2019

25 września 2019

Synod dla Amazonii

Prezentacja tematu: Tekst Instrumentum laboris Zgromadzenia Specjalnego dla Regionu Amazonii Synodu Biskupów (6-27 października 2019) (Instrum. 1-3).

Dnia 15 października 2017 r. Papież Franciszek ogłosił zwołanie Specjalnego Zgromadzenia Synodu Biskupów dla Regionu Amazońskiego.  Jego wizyta w Puerto Maldonado (19.01.2018) rozpoczęła długi proces przygotowań synodalnych. Zwieńczeniem prac był Instrumentum Laboris  - dokument zawierający materiały przygotowawcze do Synodu z czerwca 2018 r. oraz rezultaty obszernych konsultacji wśród społeczności amazońskich.

Kościół ma dziś okazję wsłuchiwać  się w głos tego regionu, o którym ostatnio tak wiele się mówi. To nasłuchiwanie podkreśla znaczenie jakie nabiera Amazonia. Nowe miejsce, które nigdy wcześniej nie było tak brane pod uwagę zarówno w kontekście narodowym czy światowym jaki i kościelnym.

Jednak słuchanie nie jest łatwe. Z jednej strony mamy syntezę odpowiedzi na kwestionariusz Konferencji Episkopatu i wspólnot indiańskich. Nie zawsze kompletną i wystarczającą. Z drugiej strony słyszymy ciągłe wezwanie do nawrócenia ekologicznego i duszpasterskiego na peryferiach geograficznych i egzystencjalnych (por. EG 20). Proces ten musi być kontynuowany podczas Synodu jak i po nim, jako centralny element przyszłego życia Kościoła. Amazonia wzywa nas do konkretnej i pojednawczej odpowiedzi.

Modlitwa franciszkańska

Panie, uczyń mnie narzędziem Twojego pokoju 
Abym siał miłość tam, gdzie panuje nienawiść
Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda
Jedność tam, gdzie panuje rozłam
Prawdę tam, gdzie panuje błąd
Wiarę tam, gdzie panuje zwątpienie 
Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz
Światło tam, gdzie panuje mrok
Radość tam, gdzie panuje smutek

Spraw Panie, abym mógł
Nie tyle szukać pociechy Co pociechę dawać
Nie tyle szukać zrozumienia Co rozumieć
Nie tyle szukać miłości Co kochać 

Albowiem dając - otrzymujemy
Wybaczając – zyskujemy przebaczenie
A umierając – rodzimy się do wiecznego życia.
Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego.  Amen


Czytanie Ewangelii z dnia (Łk 9, 1-6)

albo: 

Słowa Ewangelii wg św. Jana (J 14, 15-27) 

Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze - Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie. Nie zostawię was sierotami. Przyjdę do was. Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie widział. Ale wy Mnie widzicie; ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie. W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was. Kto ma przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie». Rzekł do niego Juda, ale nie Iskariota: «Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?» W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka. Oto Słowo Pańskie

Z Pism św. Franciszka z Asyżu (LZ 1-5)

W Imię Najwyższej Trójcy i Świętej Jedności, Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen! Wszystkim czcigodnym i umiłowanym braciom (…) i wszystkim ministrom i kustoszom, i kapłanom tego braterstwa, pokornym w Chrystusie i wszystkim braciom prostym i posłusznym, pierwszym i ostatnim: Brat Franciszek, człowiek nędzny i słaby sługa wasz najmniejszy, przesyła pozdrowienie w Tym, który odkupił i obmył nas we Krwi swojej najdroższej, którego imię gdy usłyszycie, oddawajcie Mu pokłon z lękiem i szacunkiem, pochyleni do ziemi, imię Jego - Pan, Jezus Chrystus, Syn Najwyższego, który jest błogosławiony na wieki. Słuchajcie, panowie synowie i bracia moi, i posłuchajcie słów moich. Nakłońcie ucha serca waszego i bądźcie posłuszni głosowi Syna Bożego. Zachowujcie przykazania Jego całym sercem i wypełniajcie doskonale Jego rady. Wysławiajcie Go, bo dobry i wywyższajcie Go w uczynkach waszych, bo po to posłał was na cały świat, abyście słowem i czynem dawali świadectwo Jego głosowi i przywiedli wszystkich do poznania, że oprócz Niego nie ma Wszechmocnego. Trwajcie w karności i w świętym posłuszeństwie i wypełniajcie to, co przyrzekliście Mu dobrym i mocnym postanowieniem. Pan Bóg odnosi się do nas jak do synów.

Rozważanie

W Ewangelii słyszymy, że Pan Jezus obiecuje nam Ducha Świętego, aby prowadził nas i prowadził do lepszego poznania Prawdy. Kościół zgromadzony na zgromadzeniu synodalnym jest znakiem działania Ducha Pańskiego obecnego pośród jego wiernych. Kościół z tej okazji spotyka się, aby zastanowić się nad sytuacją w Amazonii i prosi nas, abyśmy przeżyli ten czas słuchania, refleksji i głębokiego dialogu.

Święty Franciszek z Asyżu w Liście do całego Zakonu zachęca do działania i życia oczami Pana. Posłuszeństwo Bogu odbywa się poprzez uważne słuchanie Jego głosu. Synod, który mamy wkrótce przeżyć, jest zaproszeniem do wysłuchania Amazonii, wszystkich jej głosów: ludów, stworzenia, kultury, niesprawiedliwości itp. Niech nasze wyznanie wiary Bogu i nasz cel wypełnienia Jego woli pomogą nam przeżyć ten czas jako okazję do spotkania z braćmi i naszą siostrą Matką Ziemią.

Sugestie do rozważania:

Co to jest synod i do czego służy?

Jaką mam wiedzę na temat Synodu w Amazonii?

Co mogę zrobić, aby współpracować na tym Synodzie?


Wezwania (prośby)

  1. Za Kościół, za Papieża i biskupów, którzy spotkają się w Rzymie, aby świętować Synod Amazonii. Niech Duch Święty obdarzy was mądrością Boga i gotowością myślenia i działania dla tych, którzy nie mają głosu. Prosimy Cię Panie.

  2. Za wszystkie rządy odpowiedzialne za zapewnienie opieki nad Amazonią, aby wzięły na siebie odpowiedzialność i zostały oświecone światłem Bożym i słowem Kościoła. Prosimy Cię Panie.

  3. Za wszystkim narody zamieszkujące Amazonię, aby czując bliską obecność Kościoła, zobowiązały się do pracy na rzecz sprawiedliwości, pokoju i godności wszystkich. Prosimy Cię Panie.

  4. Za wszystkich, którzy cierpią marginalizację, przemoc i pozbawienie ich praw, aby ten synod pomógł im żyć radością Ewangelii. Prosimy Cię Panie.

  5. Za wszystkich, którzy walczą o prawa narodów i stworzenia, aby nie upadli i czuli się zachęcani i wspierani przez słowo Kościoła. Prosimy Cię Panie.

 

Ojcze nasz...

Modlitwa końcowa za Synod Panamazoński

Boże Ojcze, Synu i Duchu Święty,
oświeć swoją łaską Kościół, który jest w Amazonii.
Pomóż nam przygotować z radością, wiarą i nadzieją
Synod Panamazoński:
„Amazonia: nowe ścieżki dla Kościoła
i dla integralnej ekologii ”.
Otwórz nasze oczy, nasz umysł i serce
Po to by przyjąć to co Duch Św.
mówi do Kościoła w Amazonii.

Wzbudź uczennice i uczniów-misjonarzy,
którzy poprzez słowo i świadectwo życia
będą głosić Ewangelię narodom Amazonii,
będą bronić ziemi, roślinności i rzek regionu,
przed zniszczeniem, zanieczyszczeniem i śmiercią.

Niechaj Nasza Pani z Nazaretu, Królowa Amazonii,
wstawia się za nami,
by nigdy nie brakowało nam odwagi i zaangażowania
iść ramię w ramię z Jej Synem Jezusem. Amen!

św. Franciszek - Nowenna

24 wrz, 2019

Pochwalony bądź Panie przez naszą siostrę, Matkę Ziemię




Wprowadzenie

  Uwielbienie Boga za stworzenie, które znajdujemy w Pochwale Stworzeń, jest znakiem ducha braterstwa, który wypełnia duszę świętego Franciszka z Asyżu. Jego głębokie doświadczenie Boga pozwala mu doświadczyć w każdym stworzeniu powód do uwielbienia. Dla niego stworzenia noszą w sobie sobą ślad dobroci Boga, Najwyższego Dobra, który wszystko uczynił. Można powiedzieć, że boski odcisk palca jest dobry, a każde stworzenie jest pełne dobroci.

Bóg stworzył dla nas ogród do zamieszkania, ale człowiek popadł w grzech i przyczynił się do braku równowagi w relacjach ze wszystkimi istotami. Relacje z innymi stworzeniami mają charakter utylitarny i od tego momentu harmonia została zerwana. Ten akt agresji powtarza się za każdym razem, gdy ktoś czuje się uprawniony do wykorzystywania zasobów stworzenia bez żadnych zahamowań. Poziom życia niektórych społeczeństw jest tak niezrównoważony, że potrzeba trzech lub czterech planet, aby utrzymać obecny poziom konsumpcji.

Kościół, pełniąc rolę matki i nauczyciela, czuje się zaangażowany w troskę o wspólny dom. Papież Franciszek w encyklice Laudato Si wyraził zaniepokojenie pogorszeniem stanu środowiska i właśnie tam potępił sytuację, w jakiej znajduje się Amazonia (LS 38). Wezwanie do synodu w Amazonii jest ideą, która jest w doskonałej harmonii z posługą Papieża i z rozumieniem Kościoła.

Nasze zaangażowanie w modlitwę za Kościół i za świat, zwłaszcza za biednych i zmarginalizowanych, zbliża nas do tego, czego pragnie papież Franciszek i biskupi Amazonii. Dlatego chcemy przedstawić tę nowennę na cześć świętego Franciszka z Asyżu, ubogaconą tekstami Instrumentum Laboris Synodu Amazonii, aby uwrażliwić jeszcze więcej ludzi w tym zmaganiu i modlić się za wszystkich jego uczestników.

Na każdy dzień nowenny jest  wyznaczony temat. Omówienie tematu odbywa się za pomocą tekstów Instrumentum Laboris. Jeśli uzna się to za wygodne, można odprawić też krótki obrzęd pokutny, a następnie odmówić modlitwę na każdy dzień. Następnie proponowany jest fragment z Ewangelii (wskazany w tekście lub też można przeczytać Ewangelię z dnia). Aby pogłębić się nieco bardziej ten temat z naszej duchowości franciszkańskiej, proponuje się także czytanie pism św. Franciszka. Po czym jest czas na krótkie rozważanie do podanych punktów. Zaleca się praktykowanie rozważań w lokalnych wspólnotach. Na końcu modlimy się wezwaniami (prośbami) oraz modlitwą Ojcze nasz i modlitwą na zakończenie , która jest taka sama na każdy dzień. Są to wskazówki, jednak każdy z nas może wykorzystać twórczo ten materiał, aby osiągnąć jak największy duchowy owoc.

Pragniemy, aby te dziewięć dni przygotowań do święta św. Franciszka były czasem słuchania, refleksji i dialogu na temat wyzwań, jakie stawia nam Kościół. Niech Najwyższy Pan, Największe Dobro błogosławi was.


Bracia kapucyni wspólnoty nowicjatu Kolumbii, Ekwadoru i Wenezueli.

Najnowsze wpisy

  • gdzie jesteś...
    10 lip, 2022
  • Sędzia czy sługa? sumienia role dwie...
    1 paź, 2021
  • Robert Frost - Nie został nikt
    19 cze, 2021
  • po-sługa czy powódź słowa...
    19 kwi, 2021
  • że Zmartwychwstał...
    11 kwi, 2021
  • faryzeusz i celnik - reaktywacja
    13 mar, 2021
  • mąż boży...
    24 sty, 2021
Utworzono za pomocą Mozello – to najłatwiejszy sposób tworzenia witryn internetowych.

Stwórz swoją stronę internetową lub sklep internetowy z Mozello.

Szybko, łatwo, bez programowania.

Zgłoś nadużycie Dowiedz się więcej